In de jaren
50 boomde de voornaam Godelieve, wellicht
één van meest vereerde Vlaamse Heiligen.
jef nijs tekent een zwartepenne |
Bij Vlaamse Heilige denk ik direct aan een
blonde haartooi. Groot was mijn verwondering toen ik toevallig bij de (interessante!)
historicus Georges Duby uittreksels vond van de Vita Godeliph in opdracht van Radbod II bisschop van Noyon.
Doornik geschreven in 1084: de mooie Godelieve was bruin van vel, en zwart van
haar en wenkbrauwen. Zodat haar schoonmoeder haar zoon uitlachte omdat het
meisje dat hij binnenbracht een vreemdelinge was en zwart op de koop toe: waren
er hier al niet genoeg kraaien dat gij er een moest gaan halen ‘in allia patria’.
Hoe was het
mogelijk dat zo iemand in het Vlaamse heiligenpantheon kon worden opgenomen? Als
De Wever dat zal vernemen zal ze daar rap vanaf liggen!
Tot mijn
grote verwondering is dat detail aan de bouwers van het Vlaams
nationaliteitsgevoel niet ontgaan. In de Godelieveprocessie in Gistel paradeert
een zwartepenne. En onze Vlaamse tekenaar Jef Nijs tekent haar met zwart haar. De bruine huidskleur is wel
niet in de verf gezet, maar dat detail gaan wij niet vallen.
Rond de
vraag “waren er hier al niet genoeg kraaien” is zelfs een mooi verhaaltje
geweven en Godelieve wordt dus voorgesteld met een zwerm kraaien rond haar
hoofd. Vliegt de blauwvoet!
Er zijn
natuurlijk een paar glasramen en andere ceramieken die dit onvlaamse detail
weglaten zonder daarom direct op een blonde met blauwe ogen te vallen. Maar
daar kunnen wij bij leven.
Wij hebben
dus, moest het nodig zijn, in de heilige Godelieve een heilige voor de
multiculturaliteit!
Triptiek provoost 16° eeuw
|
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire